علی چاروسائی، مدیرمسئول پایگاه خبری خورنا، منتقد سیاسی و فعال رسانه ای استان خوزستان در یادداشتی انتقادی نسبت به عملکرد محسن بیرانوند، فرماندار شهرستان بندرماهشهر به عنوان یکی از مهمترین مراکز اقتصادی و تجاری کشور، از عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور خواست تا فکری جدی به حال سوءمدیریت در این شهرستان مهم و استراتژیک شود.
محسن بیرانوند متولد ۱۳۵۸ و ۳۹ ساله است. وی در ابتدای دولت اول روحانی در تاریخ بهمن ماه ۱۳۹۲ با حکم استاندار سابق خوزستان، عبدالحسن مقتدایی، به مدت ۲ سال و ۹ ماه به عنوان فرماندار هفتکل فعالیت کرد. پس از آن در مهر ۱۳۹۵ به عنوان فرماندار ایذه منصوب شد و در ایذه هم حدود یک سال و ۲ ماه فرماندار بود. پس از آن در تاریخ دیماه ۱۳۹۶ در ارتقایی غیرمنطقی توسط غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان به عنوان فرماندار شهرستان بندرماهشهر منصوب شد. وی پیش از آغاز دولت روحانی و منصوب شدن به عنوان فرمانداری هفتکل در سال ۱۳۹۲، مسئولیت اجرایی خاصی نداشت.
وی تا پیش از اینکه فرماندار شهرستان بندرکهن ماهشهر، «قطب پتروشیمی و تجارت ایران» و یکی از مهمترین شهرستانهای استان خوزستان شود، تنها ۳ سال و اندی در فرمانداری های هفتکل و ایذه مسئولیت داشته که در آن شهرستان ها نیز با بحران هایی مواجه شده است.
هفتکل اولین شهرستانی بود که وی در آنجا فرماندار شد. این شهرستان با جمعیتی حدود ۲۳ هزار نفر، جمعیتی بسیار کمتر از کارکنان شاغل در صنایع پتروشیمی شهرستان بندرماهشهر، در سال ۱۳۸۷ یعنی حدود ۱۰ سال پیش، توسط محمود احمدی نژاد به عنوان شهرستان معرفی شد. هفتکل هرچند که دارای چندین حلقه چاه نفت است اما شهرستانی صنعتی، تجاری، مرزی و استراتژیک نیست.
بیرانوند پس از آن به مدت حدود یک سال فرماندار ایذه شد. این شهرستان نیز یک شهرستان غیرصنعتی و غیرتجاری است و جز کشاورزی و دامداری، صنایع و تولیدات خاصی ندارد. عدم رضایت هدایت الله خادمی نماینده ایذه در مراسم معارفه بیرانوند به عنوان فرماندار ایذه مشهود بود. خادمی در مراسم معارفه بیرانوند گفته بود: ” بنده نفراتی را از این شهرستان برای سکانداری فرمانداری ایذه معرفی کرده بودم؛ اما استاندار خوزستان گفت که فرماندار باید کارمند وزارت کشور باشد. به هر حال ما هم پذیرفتیم که آقای بیرانوند فرماندار ایذه شود.” بیرانوند در نهایت نتوانست رضایت نماینده را جلب کند و با فشارهای خادمی به استاندار، پس از حدود یک سال از فرمانداری ایذه خداحافظی کرد.

بنابراین، بیرانوند جوان در ایذه هم نتوانست تجربه های لازم را به منظور نشستن بر کرسی یک ابرشهرستان کهن، تجاری و اقتصادی بزرگ با جمعیتی ۳۰۰ هزار نفری کسب کند، اما غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان این ریسک بزرگ را پذیرفت و بیرانوند را با موافقت علی گلمرادی، به عنوان سرپرست فرمانداری شهرستان بندرماهشهر منصوب کرد.
حالا حدود یک سال از مدیریت بیرانوند بر فرمانداری شهرستان بندرماهشهر میگذرد. وی در این مدت نه تنها نتواسته احساس رضایتی بین شهروندان ایجاد کند بلکه با حضور کمرنگ خود در جلسات فرمانداری بندرماهشهر و برگزاری جلسات توسط معاونین فرماندار، نارضایتی های فراوانی ایجاد کرد. در مدت حضور بیرانوند در این شهرستان، بحران های فراوانی ایجاد شد که مهمترین آنها بحران های کارگری و امنیتی بود. البته دور از انصاف است که عملکرد بسیار موفق بیرانوند در بحث تعطیلی مدارس در اکثر روزهای بارانی را نادیده بگیریم!
در یکی از آخرین اتفاقات ناگوار کارگری، ۱۰۸ نفر از کارکنان شرکت لوله سازی ماهشهر اخراج شدند. مشکل این شرکت با تامین اعتبارات و حمایتهای دولتی قابل حل بود. اعتراضات کارگری در دوره مدیریت بیرانوند بر فرمانداری بندرماهشهر در اکثر شرکت های پتروشیمی منطقه حکم فرما بود.
کارکنان شرکت کالای پتروشیمی نیز در دوره بیرانوند اخراج شدند. این کارگران نیز در چند نوبت در مقابل فرمانداری شهرستان بندرماهشهر تجمع کردند. پاسخ فرماندار به آنها این چنین بود: “این شرکت تحت نظر مسئولان شهرستان و فرماندار نیست و در زمان فرماندار قبلی به بخش خصوصی واگذار شده است. مشکل کارکنان این شرکت به استاندار منتقل شده و دیگر در حوزه من نیست.” بیرانوند به همین سادگی از مسئولیت شانه خالی کرد.
غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان نیز با حضور در بندرماهشهر در جلسه ای با حضور بیرانوند، گفته بود: “وجود ۱۱ هزار نفر بیکار در این شهرستان با وجود ظرفیت های موجود قابل قبول نیست.”
این در حالی است که بندرماهشهر  ۴۴ درصد صنایع پتروشیمی کشور را در خود جای داده است و با وجود خور و دریا از یکی از بزرگترین مجتمع های بندری کشور میزبانی میکند.این بندر با داشتن ۳۸ اسکله فعال به طول ۷ کیلومتر، بزرگ‌ترین بندر فعال ایران است که ظرفیت پذیرش حدود ۴۰ میلیون تن کالا را دارد. همچنین مباحثی همچون گردشگری آبی، کشاوری و آب شیرین، صنایع پایین دستی و بسیاری از شاخصه های تولید و صنعت و اشتغال در این شهرستان گرد هم آمده اند به نحوی که این شهرستان از مزیت نسبی بسیار بالایی جهت تولید و اشتغال در بسیاری از رسته ها دارد.
بیرانوند در اردیبهشت ۹۷ با اشاره به مشکل اشتغال بومی در صنایع پتروشیمی بندر ماهشهر گفته است: “تا کنون با صنایع پتروشیمی شهرستان بندر ماهشهر سعی بر مدارا بوده اما اگر این مشکل حل نشود با جدیت به موضوع ورود خواهیم کرد.” اما در جای دیگری در دیماه ۱۳۹۷ در واکنش به مشکلات مالی و کارگری پتروشیمی فارابی، اظهار کرده که “مدیران بالادستی حاضر به پاسخگویی به مسئولان منطقه نیز نبوده و علیرغم مکاتبات و تماس‌های مکرر با مدیران شستا در تهران تاکنون هیچ پاسخ و اقدامی برای حل مشکلات کارگران انجام نشده است.”
محسن بیرانوند در جایی از “ورود با جدیت” برای استخدام بومی ها صحبت کرده و چند ماه بعد، برای مشکلات مالی کارگران پتروشیمی فارابی اظهار ضعف کرده و گفته مدیران بالادستی پتروشیمی حتی جواب مکاتبات و تماس های مارا نمیدهند. معلوم نیست فرمانداری که برای حل مشکلات موجود در شرکت ها مستاصل شده و کسی جواب تماس هایش را نمیدهد، چگونه میتواند از حق استخدام جوانان بومی دفاع کند؟!
در آبانماه سال جاری خبرگزاری ایلنا در گزارشی مردمی از بکارگیری و مسئولیت گرفتن افراد غیربومی با تجربه ها و اندوخته های نه چندان قابل قبول انتقاد کرد و مسئولین شهرستان و استان را نسبت به انتصاب افراد کم تجربه به عنوان مدیران عالی صنایع پتروشمی شهرستان، مورد انتقاد قرار داد.
وضعیت نارضایتی های کارگری به همین چند شرکت ختم نشده و در این مدت یک ساله چندین اعتراض از کارکنان سایر شرکتها در پتروشیمی ها و بنادر این شهرستان رخ داده است. عدم ارتباطات تاثیرگذار و گسترده در پایتخت و عدم توان بهره گیری از جایگاه ریاست شورای تامین شهرستان، این بندر کهن و صنعتی را به یک بحرانگاه برای رخ دادهای کارگری و مالی بدل کرده است. شرکت ها یا در حال ورشکستگی هستند یا کارکنان خود را از ترس ورشکستگی تعدیل میکنند. کسی هم جواب تماس های فرماندار را نمیدهد.
فرمانداری که آلترناتیوش برای حل مشکلات، «ارجاع دادن مسائل به استاندار یا استانداری» باشد، ظاهرا توان بالایی برای حل مشکلات به صورت مستقل ندارد. اگر قرار بود استانداری مشکلات شهر به شهر را حل کند، چه نیازی به انتصاب فرماندار بود؟ فرماندار چنین شهرستان مهم و استراتژیکی که حجم گردش پول در آن از چند استان کشور بالاتر است، باید شخصی باشد که به راحتی توان ارتباط گیری با وزرا و روسای سازمانها داشته باشد و مشکلات این ابرشهرستان را در پایتخت حل کند. اما حالا حتی جواب تماس های فرماندار را نمیدهند.
گستردگی حوزه کاری شهرستان بندرماهشهر به حدی خارج از توان محسن بیرانوند بوده که وی در راستای کوچک سازی حوزه مسئولیتش و تقسیم شهرستان بندرماهشهر به دو شهرستان در حال تلاش است تا شاید از این طریق بتواند احاطه بهتری بر مسایل شهرستان داشته باشد.
در چنین شهرستانی، امنیت باید حرف اول را بزند اما از زمان حضور بیرانوند در ساختمان فرمانداری بندرماهشهر در دیماه سال گذشته اعتراضات عمومی در بندرماهشهر شکل گرفت. این اعتراضات چند شب به طول انجامید و در تیرماه ۱۳۹۷ نیز مجددا اعتراضاتی از این دست شکل گرفت. خبرنگار خورنا در موج دوم اعتراضات مورد حمله قرار گرفت و مجروح شد.
درگیری های مسلحانه و تیراندازی های شبانه در یک سال اخیر به دفعات انجام شده و در این درگیری ها که اذهان شهروندان این شهرستان را مشوش کرده، چندین کشته و زخمی برجای گذاشته است. در شهرستانی که با وجود میلیاردها دلار سرمایه گذاری های ملی که میتوان آن را در کشور کم نظیر دانست، امنیت روانی و احساس امنیت در شهروندان و حفظ ظواهر امنیت بسیار حائز اهمیت است. کاهش احساس امنیت در این شهرستان و انتشار خبرهای درگیری ها، اعتراضات و تیراندازی های شبانه در رسانه های مختلف کشوری و استانی، نه تنها بر فرار سرمایه، سرمایه گذار و نیروی انسانی در میان مدت و دراز مدت منجر خواهد شد، بلکه بر تداوم فعالیت شرکتها و صنایع مستقر در این شهرستان نیز اثر منفی خواهد داشت.
این همه ماجرا نیست. در دوره های قبل از انتصاب محسن بیرانوند به عنوان فرماندار شهرستان بندرماهشهر، پروژه های بسیاری آغاز به کار کردند که در دوره این فرماندار پیگیری نشده اند. پروژه هایی چون جاده بندرماهشهر به هندیجان، اسکله و گمرک خور سیف، پارک آبی، رادیو بندر، توسعه گردشگری آبی و ده ها پروژه شاخص دیگر که در دوران فرمانداری بیرانوند مسکوت ماند.
این گزارش تحلیلی از وضعیت اداره شهرستان بندرماهشهر توسط محسن بیرانوند تنها اشاره ای اجمالی به برخی نقاط ضعف کلان وی بود تا چشم اندازی از بحران مدیریت در این شهرستان به دست آید. در گزارش ها و توئیت خبرهای آینده جزء به جزء موارد ضعف و اشکالات موجود در این شهرستان را مکتوب خواهیم کرد تا به خروج این شهرستان از بحران مدیریت کمکی کرده باشیم. ناگفته نماند که بحران در این شهرستان نه تنها دامن استان بلکه میتواند دامن کل کشور را بگیرد.