در دو انتخابات ۱۴۰۰ ریاست جمهوری و ۱۴۰۲ مجلس، نامزدهای رقیب به غیر شهید رئیسی  تقریبا هیچ فرقی با هم نداشتند، اما در حال حاضر  دکتر مسعود پزشکیان کاندیدایی است که کاملا با پنج نفر دیگر متفاوت است. او خردمند، مردمی، دوستدار ایران، دارای سابقه اجرایی خوب،  تحول خواه  و حامی آزادی‌های اجتماعی و سیاسی است و نگاهش به سیاست خارجی نگاه درستی است که با انتخاب محمد جواد ظریف به عنوان همکار خودش تعریف می‌شود.

پزشکیان جز اینکه تنها امکان برای انتخاب یک رئیس جمهور خردمند و عاقل است، او شیوه گفتگو با دنیا را می‌داند، با عرضه است، شریف و سالم است، روراست و درستکار است و می‌تواند یک کابینه شایسته  و توانمند برای چهار سال آینده شکل بدهد و کشور را به سوی پیشرفت و ترقی سوق دهد.

در سال هایی نیز که وزیر بهداشت دولت اصلاحات  بود  برخلاف برخی از مدیران که تا به جایی می رسند انواع امتیازات را برای خود و اطرافیانشان می گیرند، حتی امتیاز مطب هم نگرفت و تمام دوران پزشکی اش را در بیمارستان های دولتی طبابت کرد و ریالی از هیچ بیماری طلب نکرد  و به همان حقوق بیمارستان بسنده کرد.

در تمام سال هایی هم که اصولگرایان اکثریت مجلس را در اختیار داشته اند، او از معدود نمایندگانی بود که  در برابر تندروی های آنها ایستاد و صدای مردم بود:

بنابراین او در زمانی که می توانست در سمت عافیت طلبی بایستد و دنبال نفع شخصی باشد، سمت مردم ایستاد و هزینه داد و فقط به همین دلیل است که سخنان امروزش باور پذیر است و الا من هم می گفتم برای کسب رأی چنین می گوید.

لکن در اخر لازم است بدانیم تندروها هم همین آرزو را دارند که ما در اعتراض به آنها، شیشه های خانه های خودمان را بشکنیم و آنها با خیال راحت دولت را در اختیار داشته  وواضح و آشکار است که رأی ندادن، رأی دادن به تندروها ست.
انها با مشارکت «حامیان سنتی خود که رأی می دهند» و «مخالفان خود که رای نمی دهند» شانس پیروزی بالایی دارند.